In februari 2015 namen François Goris en zijn vrouw Jeannine deel aan onze 15-daagse rondreis Yunnan, Eeuwige Lente. Drie jaar eerder mocht ik de klassieke rondreis China reeds voor hen begeleiden. In de daaropvolgende jaren zouden beiden nog deelnemen aan Wonderen van Mongolië (2016), Japan Lentebloesems (2017) en China Avontuurlijk (2019). Jawel, een derde keer China! Wat François zo bijzonder maakt is dat wij na elke rondreis een gedetailleerd reisverslag met prachtige foto's en onvergetelijke anecdotes van hem mogen verwachten. Dit alles in een handig boekje gepresenteerd. Het relaas van de 22-daagse rondreis Japan Lentebloesems bestond zelfs uit drie delen. In deze blog lees je hoe François en Jeannine in 2015 de zesde dag van Yunnan, Eeuwige Lente beleefden. Veel leesplezier met: "De pauwen van Jinghong", geschreven door François Goris. (Mario)
Dag 6 - de pauwen van Jinghong
Vandaag verzag het reisprogramma een vrije dag in Jinghong. Relaxed ontbijt om daarna rustig postzegels te kopen in een postkantoor en een paar koffiekoeken in de plaatselijke hypermarkt.
Op voorstel van onze reisgids bezochten we in de namiddag het Xishuangbanna Virgin Forest Park net buiten de stad. Het openbaar vervoer nemen bleek te moeilijk dus waren er taxi's besteld. Maar daar liep het mis: de plaatselijke taxichauffeurs bijgestaan door een medewerker van het hotel wilden wel eens profiteren van die buitenlanders door het drievoud van de prijs te vragen. Dat was buiten onze gids gerekend die de taxichauffeurs liet voor hetgeen ze waren om 100 meter verder langs de weg twee taxi's te vinden die ons voor de normale prijs naar het park brachten. Hij gaf zijn kaartje en zou ons 's avonds komen ophalen na een telefoontje.
In het park bleek een uit de kluiten gewassen golfkarretje het beste vervoermiddel om ons van attractie tot attractie te brengen. De twee interessantste waren een wandeling door het tropisch regenwoud en de pauwenshow.
Je kon er door een stuk bewaard gebleven tropisch regenwoud wandelen over een aangelegd pad deels over een bamboegevlochten verhoog. Voor de eerste maal maakten we kennis met het tropisch regenwoud: hoge bomen en ineengevlochten takken.
Ook de pauwenshow bleek best aangenaam te zijn. Een vrouw in een witte sarong, vergezeld van een man in een geel pakje, kwamen dansend vanop een bamboevlot aan wal waarna er minstens 100 pauwen kwamen aangevlogen. Best indrukwekkend en onze gids werd er zelfs door ontroerd. Misschien verstond hij het verhaal wel want voor ons was dat Chinees.
Het werd stilaan tijd om hotelwaarts te gaan want het park ging sluiten. Dus de taxichauffeurs gebeld maar die gebaarden van kromme haas en vertikten het om ons op te halen. Gelukkig vond onze gids de plaatselijke lijnbus waardoor we met enkele personeelsleden naar Jinghong konden terugkeren. De gastvrijheid van de buschauffeur, die ons spontaan een sigaret aanbood en die weigerde om ons te laten betalen voor de busrit, stond in schril contrast met de arrogantie van de taxichauffeurs.
Na een veel te pikante Dai-maaltijd bij het Mei Mei café van onze Vlaming, sloten we ons verblijf in Jinghong af met een avondje uit in een bar met live muziek langs de oever van de Mekong. Toen één van onze reisgezellen 'de lichtjes van de Schelde' inzette, gingen de Chinezen overstag. Een te opdringerige en een te zatte Chinees wilde maar niet van onze tafel wijken. Zonder dorst keerden we terug naar ons hotel voor een te korte nacht.
François
 |  |  |
